Company of Heroes İnceleme
Savaşın sonuna doğru Normandiya işgali sırasında yer alan CoH, hem savaşın acımasızlığını hem de savaşçılarının insani yönünü tasvir ederek, Er Ryan’a göz kırpan bir yapım. Diğer birçok yeni İkinci Dünya Savaşı oyunu da Steven Spielberg'in kült filminden etkilendi, ancak CoH’un diğerlerine göre daha da etkileyici olduğunu söylemek gerek. Bu ve oyunun son derece özgün sunumu, iyi tasarlanmış taktik savaşları da CoH’u muadillerinden ayıran özellikler arasında. CoH, İkinci Dünya Savaşı dönemi kara savaşına son derece ayrıntılı bir bakış sunabilmek adına geniş bir içerik yelpazesine sahip ve temposu o kadar hızlı ki, deneyimli bir RTS oyuncusuna da ter döktürecek cinsten. Eğer duyduklarınızın hepsi kulağa iyi geliyorsa, Homeworld ve Warhammer 40,000: Dawn of War geliştiricilerinden gelen bu gerçek zamanlı strateji oyununun son yılların en iyi, en dramatik ve en heyecan verici örneklerinden biri olduğunu göreceksiniz.
- Görsellik ve detaya gösterilen özen göz kamaştırıcı.
- Kompleks ve eğlenceli oyun yapısı.
- Oyuncunun haritayla etkileşim sağlayabilmesi ve bu etkileşimin inandırıcı olması.
- Oynanılabilir sadece iki ülkenin bulunması.
- Çevrim içi rakip bulmakta yaşanan zorluk.
CoH’un görsellerini tam olarak deneyimleyebilmek için yeterince güçlü bir sisteme ve grafik kartına sahip olduğunuzu varsayarsak, oyunda tasvir edilen detay seviyesine şaşıracaksınız. Piyade takım halinde hareket eder, siperden sipere koşar. Haritadaki herhangi bir binayı işgal etmelerini emrettiğinizde kapıları kapattıklarını ve pencerelerden nişan aldıklarını göreceksiniz.
Araçlar ölçeklendirildiği için gerçekten de büyük ve tehlikeli gözüküyorlar. Piyade tanklara karşı neredeyse çaresiz görünüyor, tank mermileri etraflarında patlarken, cesetleri uçarken, şanslı olanların kaçtığını ve askerlerin çığlık attıklarına tanık olacaksınız. Yine de tankın savunmasız taraflarına ve arka zırhına patlayıcılarla saldırarak, bir anda işleri tersine çevirmek mümkün...CoH’daki en basit çatışmalardan birini bile heyecan verici bir kedi-fare oyununa dönüştürmek, birkaç RTS birimi arasındaki tipik bir çatışmadan çok daha fazlası gibi hissettiriyor.
Dahası, birimlere ve araçlara yedirilen karakteristiği savaş alanında da buram buram hissediyorsunuz. Oyun çatışmalarının çoğunun geçtiği şirin Fransız kasabaları, savaş sonrası gerçekten harap olmuş gözüküyor çünkü binaların yandığına ve çöktüğüne, telefon hatlarının devrildiğine, topçu atışıyla oluşmuş oyuklara ve çok daha fazlasına tanık oluyorsunuz. Bu değişiklikler sadece kozmetik de değil. Yıkımdan kalan çer çöp siper sağlayabilirken imha edilmiş bir tank da askerlerinizi makineli tüfeğin gazabından koruyabiliyor.
Çıkartma Yerlerinde Savaşacağız
Oyun, Müttefiklerin 1944'te Alman işgali altındaki Normandiya çıkartmasına, özellikle de piyade ve zırhlılar arasındaki yakın çatışmalara odaklanıyor. CoH, gerçek zamanlı strateji oyunlarına yeni bir anlayış getiriyor olsa da oyunun kalbinde, diğer RTS oyunlarının yaptığı gibi, size bina inşa ettiren, kaynak toplatan ve çeşitli askeri güçlerin komutasından sorumlu tutan ve düşmanınızı yenmeyi amaçladığınız bir sisteme sahip. Oyun, D-Day'de Able Müfrezesi’nin Omaha Plajı'na indiği, bir dizi önemli şehri ve stratejik noktayı ele geçirdiği, Alman ikmal hatlarına sabotaj yaptığı ve son olarak Fransa'daki Nazi savaş makinesinin kalıntılarını ezmeye yardımcı olduğu bir düzineden fazla görevi kapsayan tek oyunculu bir hikâyeye de sahip. Çeşitli ara sahne ve planlama sahnelerinin yanı sıra görevleri birbirine bağlayan birkaç hikâyenin de olduğu etkileyici bir anlatım. Ana hikâyeye ek olarak, bir dizi farklı haritada yediye kadar çıkarılabilen yapay zekaya karşı maç yapabilir, Relic’in çevrim içi hizmetine bağlanarak sıralı ve sırasız maçlarda diğer oyunculara meydan okuyabilirsiniz. Relic çevrim içi hizmetinin basit tasarımı sayesinde istediğiniz oyun tipine kolayca ulaşmanız mümkün.
İkinci Dünya Savaşı’nın sınırlayıcı yapısından ötürü CoH’da oynanabilen iki taraf var, Müttefikler ve Mihver devletler. Ki böyle denildiğine bakmayın, aslında sadece Amerika ve Almanya seçilebiliyor. Ana hikâyede, her zaman Able Müfrezesiyle Almanlara karşı savaşıyorsunuz. Almanlar için ayrıca bir hikâye modu yok fakat çevrim içi maçlarda oynanılabilir olduğu gibi her iki tarafın silahları arasındaki temel benzerliklere rağmen Müttefiklerden oldukça farklı olduğu görülüyor. Aslında, benzer oyunlardan farklı olarak CoH, çok oyunculu maçlarda her zaman Müttefikler ve Mihver kuvvetlerinin karşı karşıya oynamasına zorluyor sizi. İkiden fazla oyuncuyla yapılan maçlar her zaman takım tabanlı, bir taraf Müttefik, diğeri Mihver şeklinde. Oyunun birimleri ve savaş alanlarının alışılmadık derecede ayrıntılı olması, özellikle CoH’un Amerikan ve Alman taraflarını ne kadar iyi idare ettiği de göz önüne alındığında, ekstra oynanabilir gruplar ve daha çeşitli ayarlar aranmayı zorlaştırıyor.
CoH, tamamen cephe savaşıyla ilgili ve sizi haritayı hızlı bir şekilde keşfetmeye zorluyor. Genellikle bir karargâh ve bina inşa edebilen ve savunma hattı kurabilen bir mühendis ekibi ile başlarsınız. Haritalar, hepsinin içinde bir kaynak noktası olan bölgelere ayrılmıştır ve ihtiyacınız olan kaynaklar insan gücü, mühimmat ve yakıttır. Piyade, nötr veya düşman kaynak noktalarını yakalayabilir ve bu da verilen kaynağın askeri çabalarınıza süresiz olarak katkıda bulunmasına ve aynı zamanda ordunuzda sahip olabileceğiniz toplam birim sayısını artırmasına neden olabilir. Bununla birlikte, kaynak akışının hız kesmeden devam etmesi için tüm bölgelerinizin birbirine bağlı olması gerekir; bir düşman önemli bir bölgeyi ele geçirirse, bu tedarik hatlarınızı kesebilir. Tüm kaynaklar daha gelişmiş yapılar ve araçlar oluşturmak için kullanılır, ancak yalnızca bir kerelik olmak üzere el bombası veya zırh delici makineli tüfek mermileri gibi özel yeteneklere mühimmat ve bunu kullanabilen temel piyade için de insan gücüne ihtiyacınız vardır. Mühimmat ayrıca, düşman zırhına karşı etkili geri tepmesiz tüfekler veya düşman mangaları bastırabilen Browning otomatik tüfekler gibi özel silahlarla askerlerinizi geliştirmek için de harcanabilir. Piyade takımlarınız son derece becerikli, son adama kadar etkili olabilecek tek birimler olarak hareket ediyorlar. Bir dizi kum torbası veya terk edilmiş bir kilisenin çan kulesi gibi bir siperin arkasından saldırırken çok daha uzun süre dayanacaklarına emin olabilirsiniz.
Relic'in çıkardığı gerçek zamanlı strateji oyunu Warhammer 40,000: Dawn of War oynadıysanız, bu mekaniklerin çoğunun bu oyundan türediğini ve genişletildiğini görebilirsiniz. Bununla birlikte, CoH, savaşın çetin olduğu alanlarının doğası ve birim taktiklerine daha fazla odaklanması nedeniyle Dawn of War’dan oldukça farklı. Üç kişilik bir ekip tarafından yönetilen bir tanksavar silahıyla karşı karşıya kaldığınızda, ağır silahlarla rakibinizi imha edebilir ve topu kendiniz için alabilirsiniz. Ağır makineli tüfekler ve diğer özel silahlar da aynı şekilde çalışıyor. CoH ile ilgili en güzel şeylerden biri de İkinci Dünya Savaşı'nın biraz göz alıcı tasvirinin yanı sıra, oyunun merkezinde yer alan taktik manevraların pratikte nasıl gerçekçi göründüğü ve hissettirdiği gerçeği. Örneğin, piyadelerinizi bir makineli tüfek yuvasının önüne atmaktan kaçınacaksınız, özellikle de bir Alman MG42'sinden gelen sürekli atış, ekibinizi olduğu yerde tutmaya zorlarken.
Relic oyunları her zaman kendi ürünlerini net bir şekilde tanıtan öğretici kısımlara sahiptir, ki bu konuda CoH da bir istisna değil. Bununla birlikte, öğrenme kısmı ana hikâyeyi bitirdikten sonra bile sona ermiyor, hatta daha fazlasını öğrenmenize sebebiyet veriyor. Oyun size düşünmeniz için epey şey veriyor. Harita boyunca bulunan kaynak noktalarını tutmak, üssünüzü inşa etmek ve etrafına kuracağınız savunma hatlarıyla uğraşırken bir yandan da askerlerinizi yönetmeniz gerekiyor. Ne kadar CoH, tüm asker ve üretim binalarınıza erişim sağladığınız kullanışlı bir arayüze sahip olsa da yine de yaptıklarınız yeterli gelmeyebilir. Kaynaklarınızı, savunmayı, üretiminizi ve savaşınızı etkili bir şekilde yönetmek için gereken mikro yönetim miktarı kesinlikle yeteneklerinizi zayıflatacak olsa da, askerleriniz birçok durumda kendi başlarının çaresine bakabilecek kadar akıllı. Özetle, fazla mikro yönetim sevmeyenler için CoH zorlayıcı bir deneyim olabilir.
Aslında, çok deneyimli RTS oyuncuları bile, ana hikâyenin varsayılan zorluk ayarında oyunun hızla zorlaştığını göreceklerdir. Hem ana hikayede hem de yapay zekaya karşı çatışmalarda, rakip taraf acımasızca saldıracak ve kaynak noktalarınızı yeniden ele geçirmeye çalışacak, ana üssünüzü taciz edecek ve gerektiğinde stratejik olarak geri çekilerek ana ordularınıza saldırmak için karma kuvvetler yetiştirdiğini göreceksiniz. Kolay zorluk ayarı, türe yeni olanlar için bir zorunluluktur, ancak zor veya uzman seviyesindeki yapay zekâ rakipleri bir araya getirip yaptıklarını izlerseniz, bilgisayarın nasıl bu kadar iyi oynadığını anlamaya başlayabilirsiniz. Oyunun hızı sizi zorluyorsa da durdurduğunuz sırada emir verebileceğinizi unutmayın.
Göklerde Savaşacağız
CoH, komutan türleri üzerinden ordunuzun temel güçlerini yükselten üç yetenek ağacı sunuyor. Örneğin, havacı bir Müttefik komutanı seçerseniz, paraşütçüler gönderip P47 Thunderbolt uçaklarıyla destekleyebilirken, Almanya’nın havacılarını seçmeniz durumunda Blitzkrieg doktrinini uygulayabilir ve efsanevi Panzer tanklarına erişebilirsiniz. Bu takviye kuvvetler, geleneksel strateji oyunlarına nazaran çok daha hızlı edinilebilir ve elinizde yeterli kaynak bulunduğu sürece düşmanınızı kolayca alt edebilirsiniz. Savaşırken kazandığınız deneyim puanları ve seçtiğiniz komutana göre yeni teknolojilerin önünü açmış oluyorsunuz. Bir komutanı seçmeniz durumunda diğerlerini seçmenin mümkün olmadığını da belirtmekte fayda var. Neyse ki, ana hikâye sizi en azından Müttefik tarafındaki farklı seçeneklerle tanıştırıyor. Bu komutan sistemi oyunun sadece iki oynanılabilir tarafı olduğunu unutturmak açısından da epey faydalı çünkü sürekli yeni silah ve teknoloji gibi seçenekleri önünüze sererek oyunun tekrarlamasını azaltıyor. Hem Amerika hem de Almanya için seçilebilecek altı yol var ki bunların kombinasyonunu da düşündüğünüzde elimize verilen stratejik çeşitliliğin bol olduğunu görüyoruz.
Tüm bunlara ek olarak, CoH’daki tipik bir karşılaşma, düşmanın üssünü havaya uçurmakla ilgili değil. Bu koşul ancak "imha et" görevleri ve çok oyunculu karşılaşmalar için geçerli. Oyunu kazanmak için asıl yapmanız gereken belirli noktaları tutup yeterince puan kazanmanız. Ne kadar fazla noktayı tutarsanız o kadar fazla puan kazanırsınız. Ancak zafer noktaları merkezi bir konumda olma eğilimindeler ve diğer kaynak aldığınız noktalardan farkı, bu noktaları savunmak için bir gözlem kulesi kuramıyor oluşunuz. Bu nedenle, savaşın bu noktalarda daha yoğun olacağı belliyken, bu sırada düşman üssünün de savunmasız kaldığını unutmamak gerek. CoH’un kaynak ve zafer puanı sistemi, sırf düşman bölgelerini değil tüm haritayı düşünmeye zorluyor oyuncuyu. Bu, savaşları daha ilginç ve daha karmaşık hale getirdiği gibi tipik bir çatışma bir saate yakın sürse de yapılacak çok şey olduğu için zaman uçuyor gibi görünüyor. Zafer noktası sistemi ayrıca, her haritadaki sınırsız kaynak arzını dengeleyerek RTS’lerde sıkça rastlanan bir probleme de çözüm getirilmiş oluyor.
CoH’daki şaşırtıcı görsellik, bunlardan en iyi şekilde yararlanmak için birinci sınıf bir sistem ve son teknoloji bir grafik kartı gerektiriyor. Oyun için önerilen sistem gereksinimlerini karşılayan bir makinede bile, patlamalar ve cisimler her yere düşerken emirlerinizin yerine getirilmediği ve maçlar arasındaki yükleme sürelerinin dakikalarca sürdüğünü görebilirsiniz. Daha mütevazı sistemlerde, oyunun performansını artırmak için birçok ayrıntıyı ortadan kaldırabilirsiniz, ancak oyunu tüm ihtişamıyla görmek gerçekten görülmeye değer bir manzaradır-özellikle ekranı ateş, duman ve enkaz ile dolduran çeşitli patlamaları görmek için yapmamalısınız bunu. Varsayılan kamera perspektifi oyun için en uygunudur, ancak her bir askeri ve teçhizatını açıkça görmek için sağa yakınlaştırabilir veya bir şehir caddesinde keskin bir dönüş yapan tankın bir binanın yanından nasıl bir parça alabileceğini görebilirsiniz. Bu görsel detaylar, muadillerinde bulunmayan ve bir aksiyon oyununa yaraşır nitelikte. Ancak bu sadece gösteri için değil, çünkü grafiklerin gerçekçiliği oyunun kendisini de daha sürükleyici hale getirmeye yardımcı oluyor. Bir topçunun askerleri parçaladığı sahneler gibi birçok kanlı sahne var. Bununla birlikte, Er Ryan'ı Kurtarmak filmindeki gibi kanlı olması ve askerlerin küfür kıyamet dolu konuşmaları oyunun M, yani yetişkinler için uygun olduğu şeklinde tanımlanmasına neden oluyor. Sansürlü veya daha sade bir dili tercih edenler için herhangi bir dil seçeneği maalesef bulunmuyor.
CoH’da sesle ilgili tek bir şey dışında her şey gayet iyi ki bu da askerlerinizin emirleri yerine getirirken sürekli olarak kendilerini kesiyor oluşları. Bunun dışında, oyundaki seslendirmeler çoğunlukla mükemmel bir şekilde kullanılmış. Örneğin birimlerinizin gece operasyonları sırasında sessiz bir fısıltıyla anlaşmaları, tank komutanlarınızın araçları hasar aldığı sırasında seslerinde duyduğunuz panik ve ekran dışında kalan ünitelerin seslerinin radyodan gelmesi gibi birçok hoş detay mevcut. Keza savaş alanındaki silah sesleri, toplar ve diğer silahların sesleri de aynı kalitede. CoH ayrıca herhangi bir İkinci Dünya Savaşı oyunu veya filminden bekleyebileceğiniz kalitede müziklere de ev sahipliği yapıyor. Aksiyon ve müziklerin yarattığı uyumu deneyimlediğinizde hayran kalacaksınız.
Asla Teslim Olmayacağız!
CoH, teknik anlamda inanılmaz bir yapım olmasının yanı sıra türüne getirdiği yeni özelliklerle de muadillerinin arasında dikkat çekmeyi başarıyor. İçine girmenin kolay fakat ustalaşmanın zor olduğu oyunlardan biri olan CoH, bu özelliğiyle savaşın kaosunu ne kadar iyi yansıtabileceğini de kanıtlamış oluyor. Sadece iki fraksiyonun oynanabilir olması ne kadar çeşitliliği kısıtlıyor olsa da, oyun bu açığını asker, silah, araç ve yetenek ağacı çeşitliliğiyle kapatmayı başarıyor. Sonuç olarak Relic, 2. Dünya Savaşı temalı gerçek zamanlı bir strateji oyununun nasıl yapılması gerektiği hakkında ders veren nitelikte bir iş ortaya çıkarmış.