DCS: Flaming Cliffs 3

DCS: Flaming Cliffs 3, DCS World ile birlikte çalışan Flaming Cliffs serisinin bir sonraki evrimidir. FC3'te F-15C, A-10A, Su-27, Su-33, MiG-29A, MiG-29S ve Su-25 bulunur. FC3 uçağı, yeni oyuncular için kolay bir öğrenme eğrisi sağlar ve ayrıntılı tek bir uçak yerine geniş bir uçak yelpazesine odaklanır. FC3, Flaming Cliffs serisinin önceki sürümlerine bir dizi yeni özellik ve iyileştirme ekler. FC3, DCS World'ün A-10C, Black Shark 2, P-51D, Combined Arms, UH-1H Huey ve Mi-8MTV2 Magnificent Eight gibi diğer tüm DCS World başlıklarıyla uyumlu olmasını sağlayan bir modülüdür.

Flaming Cliffs Serisi için Yeni Temel Özellikler

• DCS başlıklarıyla uyumlu bir DCS World modülü.
  
• F-15C, Su-27, A-10A ve Su-25 için Profesyonel Uçuş Modelleri (PFM). Su-33 ve MiG-29 için yeni PFM geliyor!
  
• Tüm uçaklar için yeni 6 serbestlik dereceli (6DOF) kokpitler.
  
• Tüm uçaklar için yeni ve geliştirilmiş harici modeller.
  
• Yeni kampanyalar ve tek görevler.
  
• Havadan havaya füzeler için geliştirilmiş uçuş dinamikleri ve sensörler.
  
• Güncellenmiş ve iyileştirilmiş HUD'lar ve diğer kokpit sistemleri.
  
• Görevlere lojistik kontrol ekleyen Kaynak Yöneticisi.
  
• Gürcistan'ın doğusunda genişletilmiş operasyon alanı haritası.
  
• Görev editörü, özel efektler, yeni modeller, geliştirilmiş arazi detayı ve yapay zeka alanlarında sayısız diğer iyileştirmeler.

F-15C Kartal

F-15C, çoğu zaman dünyanın en büyük savaş uçağı olarak etiketlendi. Sovyet MiG-25 "Foxbat" ın abartılı yeteneklerine karşı koymak için tasarlanan F-15C, otuz yıldır ABD hava savunmasının bel kemiği olmuştur. Orijinal F-15A'ya göre geliştirilmiş aviyonik ve silahlarla donatılmış F-15C, İsrail, Suudi Arabistan ve ABD'nin hizmetinde 100'den fazla havadan havaya zaferi kaybetmeden kazandı.

F-15C, Beyond Visual Range arenasını (BVR) yönetir. İt dalaşında sersemlemeyen F-15C, hedefleri bulmada, onları düşman olarak tanımlamada ve düşman cevap vermeden önce onları AIM-120C AMRAAM füzeleriyle meşgul etmede mükemmeldir.

F-15'in çok yönlü darbeli Doppler radar sistemi, yerden karmaşayla karıştırılmadan yüksekten uçan hedeflere ve alçaktan uçan hedeflere bakabilir. Görsel aralığın ötesinde, yakın mesafeye kadar ve ağacın tepesine kadar olan irtifalarda uçakları ve küçük yüksek hızlı hedefleri tespit edip izleyebilir. Radar, etkili silah dağıtımı için hedef bilgileri merkezi bilgisayara aktarır. Yakın mesafeli it dalaşları için, radar otomatik olarak düşman uçaklarını alır ve bu bilgi, baş üstü ekrana yansıtılır.

A-10A Thunderbolt II

Soğuk Savaş sırasında devasa miktardaki Sovyet zırhına karşı koymak için Yakın Hava Desteği (CAS) platformu olarak tasarlanan "Domuz", ağır zırhlıdır ve ölümcül GAU-8A 30 mm anti-zırh topu da dahil olmak üzere etkileyici bir silah yükü taşır. A-10'u aktif görevden çıkarma çabaları 1980'lerin sonlarında ivme kazanmaya başladı, ancak uçağın 1991 Körfez Savaşı sırasındaki mükemmel performansından sonra yol kenarında düştü.

A-10'un varlığını düşman SAM'larından gizlemek için araziyi kullanarak alçaktan uçması amaçlandı. Ancak alçaktan uçuş, uçağı AAA angajman bölgesinin kalbine yerleştirir. Bu nedenle uçak, pilotu çevreleyen bir "titanyum küvet" de dahil olmak üzere ağır zırhlıdır. SAM tehdidi azaldığında, A-10 genellikle orta irtifalarda görevler uçarak, AAA silahlarının ulaşamayacağı bir yere güvenli bir şekilde yerleştirir.

Ses altı A-10, kendini savunma için AIM-9 Sidewinderleri taşıyabilir, ancak it dalaşından kaçınmalıdır. Etkileyici bir havadan yere silah yükü taşır, ancak özel bir havadan havaya platforma karşı sürekli bir mücadele için yeterli güce sahip değildir. Bir düşman savaşçısıyla karşılaştığında, Domuz pilotu, burnu (ve korkunç 30 mm topu) saldırgana doğrultmak için A-10'un etkileyici dönüş hızı yeteneğini kullanmalıdır. Saldırgan hedefi aştığında, yükü boşaltın ve saldırgan başka bir pas atana kadar uzatın, ardından burnu rakibe geri çevirmek için başka bir maksimum oranlı dönüş kullanın.

Su-27 ve Su-33 Flanker

Su-27 Flanker B ve çeşitleri, övünen F-15C'yi yenmek için tasarlanmış, dünyanın en etkileyici ve yetenekli savaş uçaklarından bazılarıdır. Soğuk Savaş'ın azalan yıllarında doğan Flanker'ın kolay bir hayatı yoktu. İlk tasarım ciddi sorunlar yaşadı. Ardından, Sovyetler Birliği'nin dağılması, konuşlandırılmasını engelledi ve kendisini dünyanın en büyük uçaklarından biri olarak kanıtlama fırsatını reddetti.

Su-27, havadan yere değil, havadan havaya savaş için tasarlandı. R-27 (AA-10) Alamo serisi füzelerle donanmış olan Flanker, etkileyici bir görsel ötesi (BVR) kapasitesine sahiptir. Bu arada, Su-27'nin yüksek itme gücü ve sürekli dönüş kabiliyeti ile birleştiğinde, miğfer takılı nişangah ve yüksek mesafeli R-73 (AA-11) Archer ısı arama füzesi, uçağa bir bıçaklı kavgada güçlü bir avantaj sağlar. Yüksek AoA manevrası, pilotun silahlarını düşmana doğrultmasına yardımcı olur. Son olarak, çok büyük dahili yakıt kapasitesi, diğer savaşçılar dumanla koştuktan sonra onu savaşta tutuyor. On kadar havadan havaya füze taşır ve ona etkileyici bir "yumruk" verir.
İftiracılar, Su-27'nin aviyonik ve kokpit düzenini eleştirerek, birden fazla hedefi izleme / devreye alma konusunda sınırlı yetenek, Yer Kontrolü Önleme (GCI) kontrolüne yüksek güven ve yüksek pilot iş yükü nedeniyle eleştiriyor. Bununla birlikte, pasif Elektro-Optik Sistemi (EOS), herhangi bir radar emisyonu olmadan (hedefi uyarabilir) hedefleri bulmasına ve bunlara müdahale etmesine izin verir. Yüksek AOA manevralarının (kuyruk kaydırmaları ve ünlü "Cobra" gibi) savaş taktikleri mi yoksa sadece etkileyici hava gösterisi gösterileri olarak mı yararlı olduğu tartışmalar devam ediyor.
Su-27 pilotları, Flanker'ın çok büyük bir dahili yakıt kapasitesine sahip olmasına ve dolayısıyla harici yakıt tanklarının bulunmamasına rağmen, tamamen dolu bir Flanker'ın bir it dalaşında çok kötü performans gösterebileceğini akılda tutmalıdır.

Başlangıçta Su-27K olarak adlandırılan bu Su-27'nin kuzeni, Sovyet uçak gemilerinde kullanılmak üzere özel olarak tasarlandı. Geliştirilmiş kalkış ve iniş performansı için kanardlarla donatılan ilk Su-27K, ilk uçuşunu 1985 yılında yaptı. Yüksek AoA taşıyıcı inişler sırasında kuyruk vuruşu riskini azaltmak için kuyruk konisi kısaltıldı, ancak bu aynı zamanda için mevcut alanı da azalttı. savunma önlemleri (saman ve alev dağıtıcıları dahil). Su-33, Su-27 ile aynı radarı ve büyük ölçüde aynı kokpiti kullanır. Ne Su-33 ne de Su-27 havadan yüzeye radar modlarına sahip değildir.

Su-25 Kurbağa Ayak

Su-25 Frogfoot, ABD A-10A ile çok az benzerlik taşıyor, ancak çok benzer bir Yakın Hava Desteği (CAS) kara saldırısı görevi için tasarlandı. Su-25, zorlu, "iyileştirilmemiş" uçak pistlerinden savaş alanının (FEBA) ön kenarına yakın bir yerde çalışmak üzere inşa edildi ve aletler, yedek parçalar, yardımcı güç kaynağı, manuel yakıt ikmali için bir pompa ve diğer "kendi kendine dağıtım "malzemeleri. Anti-personel, pist inkar ve tank öldürme gibi görevler için çok çeşitli silahlar taşır.

Müstahkem kokpit ve zırhlı kanopi, pilotu uçaksavar topçularından (AAA) ve düşük irtifadaki hedefleri vururken hafif silah ateşinden korumaya yardımcı olur. Düşük seviyeden içeri giren Su-25 hedefleri avlar, ortaya çıkar, silahlarını teslim eder ve arazinin arkasına dalar. Su-25 muhtemelen Doğu envanterlerindeki en güçlü kara saldırı uçağı olabilir.

Su-25 it dalaşı için tasarlanmamıştır. Devriye gezen savaşçılara karşı birincil savunması basitçe kaçınmaktır. Su-25, angaje olduğunda son derece düşük irtifada çalışmalıdır, bu da düşman avcılarının onunla çarpışmasını engeller. Mevcut olduğu şekilde araziyi kullanarak, pilot yaklaşan tehditlerle yüzleşmeli veya fırsat verilirse savaştan uzaklaşmalıdır.

MiG-29A ve MiG-29S Fulcrum

Batılı gözlemciler, yanlış bir şekilde, Su-27 ve MiG-29'un ABD Donanması'nın F / A-18'ini kopyalayan tek bir tasarım programından doğduğu sonucuna varırlar. Gerçekten de, Su-27 ve MiG-29 oldukça benzer görünüyor ve bazı gözlemciler, MiG-29'un Su-27'den çok daha küçük olmasına rağmen iki uçağı kolayca ayırt edemiyorlar. Hem Su-27 hem de MiG-29 tasarım ekiplerinin ortak araştırma verileriyle çalıştığı ve ortak tasarım sonuçları çıkardığı bildirildi. MiG-29, Su-27'den çok daha geniş çapta ihraç edildi ve birçok eski Varşova Paktı hava kuvvetlerinde hizmet verdi ve bunların birçoğu o zamandan beri NATO'ya katıldı (Sovyet yapımı MiG-29'larını yanlarında getirdiler).
MiG-29 başlangıçta aviyonik süitinin çoğunu Su-27 ile paylaştı (radar, Elektro-Optik Sistem (EOS) ve kask takılı nişangah dahil), ancak kısa menzilli bir avcı uçağı olarak tasarlandı. bir engelleyici. EOS, Fulcrum'un söyleyen radar sinyalleri yaymadan hedefleri aramasına, izlemesine ve devreye girmesine olanak tanır. Daha küçük olduğundan, Su-27 kadar çok sayıda füze taşımaz, ancak yüksek AoA manevra kabiliyeti, R-73 (AA-11) Archer yüksek açıklık, ısı arama füzesi ve kask takılı nişangah ile birleştiğinde MiG-29, ölümcül bir it dalaşı. Düşük hızlı dönüş savaşı, silahlarını bocalayan bir hedefe yönlendirmek için yüksek AoA yeteneğini kullanabileceği MiG-29'un tercih ettiği arenadır. Yeni MiG-29S, yerleşik elektronik karşı önlemler, daha büyük bir yakıt yükü ve orta menzilli R-77 (AA-12) Toplayıcı füzesini taşıma kabiliyetini içerir.

Su-27'de olduğu gibi, eleştirmenler zayıf aviyonikleri ve zayıf kokpit tasarımını MiG-29'un zayıf yönleri olarak gösteriyor. Daha sonraki MiG-29S (Fulcrum C), daha iyi savunma önlemleri ve artan yakıt kapasitesi dahil olmak üzere çok sayıda iyileştirme içeriyordu. MiG-29'un özellikle motorlar için önemli miktarda bakım gerektirdiği bildiriliyor. Alman MiG-29'ları (Almanya yeniden birleştiğinde Doğu'dan miras kaldı) motor performanslarını motor ömrünü biraz uzatmak için "aşağıya" ayarladılar. Yedek parça temini, eski Varşova Paktı ülkeleri için endişe kaynağı olmaya devam ediyor.

DCS Dünyasındaki Rus kuvvetleri MiG-29A ve MiG-29S'yi kullanırken, Alman kuvvetleri sadece MiG-29A'yı kullanıyor.