Kentucky Route Zero İnceleme
Hikâye, ana karakterimiz Conway’in yollarda direksiyon sallayıp durduğu nakliye kamyonuyla Kentucky benzin istasyonuna varmasıyla başlıyor. Kentucky’nin uzun, dolambaçlı yolları kafasını karıştırmış olacak ki teslimat yapacağı adresi bulmak için civarda oturanlardan medet umarken buluyorsunuz kendinizi. Bu tabiri caizse bulanık bilgi alışverişleri sırasında bulmanız gereken yolun Route Zero olduğunu öğreniyorsunuz ve çoğu zaman mecazen şiir gibi ama bazen gerçek anlamda şiirle dolu bir yolculuğa doğru gazı köklüyorsunuz.
- Kendine has hikâye anlatımı
- Şiirsel teması
- Büyüleyen atmosferi
- Sesin ve müziklerin oyun deneyimine katkısı
- Kimi zaman fazla yoğun bilgi aktarımı
Oynayış
Oyunun oynayış mekanikleri, klasik denilebilecek tıklamalı (point & click) macera oyunlarıyla neredeyse aynı. Alışılmışın dışında tek farkı ise bu nesne etkileşime girilebilir bir şey mi diye ekranın bir sürü tarafına tıklayıp denemek veya özel bir tuşa basmak zorunda olmadan gayet net bir şekilde belirginler. Ayrıca tıklamalı macera oyunlarında alışık olunan bulmaca ögeleri burada bulunmuyor, yani katıksız bir hikâye bazlı oyun sizleri kucaklamak için kollarını açmış bekliyor!
Anlatım
Kentucky Route Zero tıpkı bir edebi eserin okuyucusunu alıp pek çok nüans içerisinden geçirip varmak istediği noktaya vardırması misali hikâye enstantanelerinden geçiriyor. Sadece bu enstantaneler değil, bunlar arasında katettiğimiz yoldaki anlarımız bile oyunun yarattığı güzel evreni işler hâlde oluyor. Bu güzel işleniş biçimindeki tek pürüz belki de henüz olup biteni anlamaya çalıştığımız esnada bile kafaları bulandıracak yeni bilgiler ve diyaloglar oyuncunun önüne atılıyor olması.
Tabiri caizse hem ana hem yan hikâyeler arasında gezinirken, birbirine bağlandı mı bağlanacak mı, derken oyuncu yer yer kaybolabiliyor. Belki de Route Zero arayışımızdaki kaybolmanızı hikâyede de resmetmek istemişlerdir, kim bilir? Yine de oyun kendine has sunumuyla oyunlarda yer verilen hikâye anlatım tekniklerine tabiri caizse boyut atlatıyor.
Atmosfer
Aslında anlatım şekliyle bütünleşik olsa da ayrı bir parantez açılması gereken bir unsur daha var, o da oyunun atmosferi. Oyunda yer alan atmosfer gerçekten oyunu tanımlamaya yetecek cinsten. Zaman zaman yağlı boya tablolarını andıran sahneleriyle büyüleyici bir ortam sunmasının yanı sıra, iki boyut ile üç boyut arasında ince bir çizgi çekerek sanki “O bildiğimiz ünlü tabloların içinde gezmek mümkün olsa nasıl olurdu?” sorusuna cevap vermeye çalışır gibi. Adeta, hikâye anlatımındaki sanatsallığı atmosferindeki etkileyiciliğiyle tamamlamış bir uyum örneği.
İşitsel Yön
Oyun, gerek müzik seçimi gerekse bu müzikleri kullandığı yer ve kullanma sıklığı seçimi ile çok güzel bir iş başarmış. Müziklerin verdiği dinginlik hissi, belki de yoğun hikâyeye daha fazla odaklanmanızı sağlıyor ama müziksiz anlarda da ara sıra yer verilen gerçekçi ses efektleri de atmosferin içine çekilmenize katkı yapan cinsten olunca ilginç bir gelgit içerisinde oyunu oynarken buluyorsunuz kendinizi.
Son Nokta
Kentucky Route Zero oyuncuya âdeta interaktif bir roman içerisinde yolculuğa çıkartan; hikâyeyi, atmosferi, sesi birbiriyle ahenk içinde sunarak müthiş bir deneyim yaşatan bir oyun olarak karşımıza çıkıyor.