My Child Lebensborn Hikayesi
Hikaye odaklı bu oyunda yaptığınız seçimlerle birlikte ilerliyorsunuz ve bu seçimleri yapmak her zaman çok kolay değil. Yaşıtları tarafından sevilmeyen bir Nazi çocuğun gerçek ailesi hakkında sorduğu sorulara vereceğiniz cevabı seçmek zaten ne kadar kolay olabilir ki? Burada yazan hikaye benim yaptığım seçimlerden sonra ortaya çıkan sonuçlardan sonra oluşan hikayedir.
Savaş Bitti
Yıl 1940 ikinci dünya savaşının bütün dünyayı etkisine aldığı zorlu yıllar. Norveç, Nazi Almanya'sı tarafından işgal ediliyor. 1945 yılında savaş sona erdi ve Norveç özgürlüğüne kavuştu. Sırada savaşın yaralarını sarmak var. Savaş yaraları sarılırken herkesin yapamayacağı bir iş üstleniyorsunuz ve Lebensborn Programı kapsamında bir Nazi çocuğunu evlat ediniyorsunuz.
Kız olan Karin’ı evlat edinerek başlıyoruz oyuna. Oyun çocuğumuz ile yaptığımız tatlı sohbetler eşliğinde karşılıyor sizi. Onu yıkıyorsunuz, ona yemek yapıyorsunuz ve gece yatağına yatırıyorsunuz. Gece yatarken doğum günü ile ilgili konuşuyorsunuz ve size hediyeler istediğini söylüyor. Doğum günü sabahı uyanıp normal yaşantınıza başlıyorsunuz kahvaltı edip ona neler istediğini soruyorsunuz. Sonra ise beraber oyun oynayarak ona pasta yapıyoruz. Bu şekilde küçük kararlar vererek oyuna ısınıyoruz.
Gerçek Savaş
Bir kaç gün sonra çocuğumuz okuldan eve zorbalığa uğramış bir şekilde dönüyor ve ona neden piç dendiğini soruyor. Gerçek ailesi hakkında daha fazla şey öğrenmek istediğini söylüyor ancak ona anlatmamayı tercih ediyoruz. Akşam olduğunda ise ona anlatamadığımız şeyleri bir günlüğe yazmaya başlıyoruz ve ailesi hakkındaki gerçekleri yaşı geldiğinde bu günlükten öğrenebileceğini yazıyoruz.
AMD Ryzen™ 7 5800H mobil işlemciye kadar
NVIDIA® GeForce RTX™ 3070'e kadar grafik kartı
15" FHD ekran
Çocuğun annesinin bir çocuğu 16 yaşında doğurduğunu ve babasının bir Nazi askeri olduğunu burada öğreniyoruz ilk defa. Annesinin daha fazla bilgi vermediğini ve bunu kızımıza söylemememiz için söz verdirttiğini yazıyoruz. Günlerimiz bu şekilde devam ediyor. Kızımızı mutlu tutmak için ona yeni giysiler ve çantalar alabilmek için bazen fazla mesaiye kalıyoruz.
Her akşamsa gerçek ailesi ve Norveç'te yaşananlar hakkında günlük tutmaya devam ediyoruz. Kızımız için ise gerçek annesinden yardım istesek de annesi geçmişini geride bırakmak istediğini ve bir daha ona ulaşmamızı istemediğini söylüyor. Çocuğumuz ise her gün okulda daha fazla zorbalığa uğruyor. Onun bir Alman çocuğu olması ve Almanları kötü olmasıyla ilgili konuşuyorlar. Her geçen gün çocuğumuza yapılanlar artmaya başlıyor ve sözlü zorbalıklar artık fiziksel zorbalıklara dönüşüyor. Kızımız bu durumda çok üzgün bir şekilde artık bunların bitmesini istediğini söylüyor. Kızımız bize Nazizm’in ne olduğunu sorduğundaysa yine ona açıklamayı tercih ederek devam ediyoruz. Ancak yine de çocuğa bakmak için bir kiliseden yardım istediğimizde annesinin yaptıklarının günahkarca olduğunu bir piçe yardım etmeyeceklerini ve yaşadığı için bile şanslı olduğunu söylüyorlar.
Acının Sonu
Okul zorlaşmaya devam ettikçe Berg isimli bir öğretmeni ise onu zorbalıktan korumaya çalışıyor. Kızımız yapılan zorbalıklardan bıkarak okula gitmeyi bırakıyor. Bu sırada biz de kızımız için onun büyükannesi ve büyük babasıyla iletişime geçmeye çalışıyoruz. Bunun ona iyi geleceğini düşünüyoruz. Öğretmeni Berg ise tekrardan okula gelmesini ve onu koruyacağını söylüyor bizlere.
Bay Berg’ün bu sözleri üstüne kızımız tekrardan okula gitmeye başlıyor ve bir süre de olsa her şey güzel gidiyor. Beraber sınavlarına çalışıyoruz. Ancak sözlü zorbalık hız kesmeden devam ediyor. Bizden istediği cevapları alamayan ve zorbalığa uğrayan kızımız artık mutsuz bir şekilde yaşamaya ve hiçbir şey yapmamaya başlıyor. Sonrasında ise artık başka bir yere taşınmaya ve yeni bir hayat kurmaya karar veriyoruz. En son Norveç’in başka bir bölgesinde yeni bir hayata atılarak her şeyin daha iyi olacağını ummaya başlıyoruz.