Uncharted 4: A Thief's End Hikayesi
Oyun dünyasında film izliyor hissi yaratan sahneleri ve üzerine konuş konuş bitmeyen hikayeleri ile oldukça sevilen Uncharted, bu oyunda da hem yüzümüzü güldürmeyi hem de aksiyonu doruklarda yaşatmayı başarıyor.
Önsöz
Uncharted 4: A Thief’s Edin’in hikayesi bir video oyunundan öte, çoğu roman gibi uzun bir önsöz ile başlıyor. Oyuna Nathan Drake tarafından kontrol edilen bir tekneyi kontrol ederek başlıyoruz. Teknemiz diğer tekneler tarafından takip ediliyor. Su üstündeki bu kovalamacanın ortasından Nathan Drake denize düşüyor. Düşmesiyle birlikte ekrana Nathan’ın çocukluk anıları geliyor. Yetimhanedeki rahiberlerden biri tarafından azarlandığını, zorbalar tarafından pataklandığını, kardeşini, annesini ve aralarındaki bazı diyalogları görüyoruz.
Sinematik olarak oyuncuyu oldukça etkileyen bu prologtan sonra günümüze geliyoruz ve Nathan’ı hapishanede biriyle yumruk yumruğa kavga ederken buluyoruz. Görevliler gelip kavgayı ayırıyor ve Vargas adında bir adam Nathan’ı hücreye atıyor. Aynı adam bir süre sonra gelip Nathan’ı hücreden çıkarıyor ve yakınlardaki bir kuleye doğru götürüyor. Bu esnada anlıyoruz ki, Vargas ve Nathan arasında karşılıklı bir anlaşma var. Nathan’ın kuleye gitmek istemesinin bir nedeni ve kulede bulmayı umduğu bir şey var, Vargas da bu şey her neyse ondan payını almak istiyor. Nathan kuleye tırmandığında eski bir korsan olan Henry Avery’nin eskiden buraya hapsedildiğini öğreniyor. Fakat bunu Vargas’a söylemek yerine kulede hiçbir şey yokmuş gibi davranıyor. İkili hapishaneye geri dönüyor. O sırada ortalık karışıyor ve Nathan hapishaneden kaçabileceği bir boşluk yakalayıp kaçış planlarını uygulamaya başlıyor. Nathan’ın kardeşi Sam de bu planın bir parçası fakat kaçmaya çalıştıkları sırada Sam vuruluyor ve ölüyor. Şok içinde ve öfke dolu bir biçimde Nathan hapishaneden kaçmayı başarıyor.
Ters Köşe
Bunun üzerine hikaye 15 yıl daha ileri giderek Nathan’ın yeni hayatını gösteriyor. Beladan uzak bir hayat yaşamaya karar veren Nathan, eşi Elenay’la birlikte sakin bir hayat yaşıyor ve çalışıyor. Bir gün ofisinde iş yaparken içeriye Sam giriyor. Nathan da oyuncu da bu karakteri ölü sandığı için şok oluyor. Oyun gerçekten tam bir film gibi. Ölen ama dirilen karakterler, yıllar arası geçişler, karakterin anılarını görme imkanı hikayeden alınan keyfi oldukça arttırıyor. Sam ve Nathan uzun bir süre muhabbet edip geçen 15 yılda neler olduğuna dair birbirini bilgilendiriyor. Burada öğreniyoruz ki, Alcazar diye bir Adam Sam’in hapishaneden kaçmasına yardımcı olmuş ve karşılığında Avery’nin hazinesini istiyor. Sam bu hazineyi üç ay içinde Alcazar’a teslim etmezse öldürüleceğini söylüyor. Kardeşini bir kez daha kaybetmeyi göze alamayan Nathan, Sam’e yardım etmeyi kabul ediyor ve sonraki sahnede ikiliyi İtalya’da hazinenin peşine düşmüş olarak görüyoruz. Soygun serüveni yeniden başlıyor…
Bu serüven ne İtalya’yla ne de Sam ve Nathan ile sınırlı kalıyor. İskoçya’ya, Madagaskar’a, Libertalia diye bir adaya ve arada bir sürü diğer lokasyona gidiyoruz, bir sürü yan karakterle tanışıyor ve yardımlaşıyoruz. Hikayenin bir bölümünde iş seyahatine gideceğimizi söyleyerek geride bıraktığımız karımız Elena ile yüzleşmek zorunda kalıyoruz. Oyunun sonunda hazineye ulaşıyoruz ama başımıza gelmeyen kalmıyor.
Oynanışı tamamladıktan sonra karakterlerin hepsinin soygundan sonraki hayatına dair kısa klipler görüyoruz. Oyun sırasında Nathan’ın öleceğini düşündüren oldukça fazla yer var, oyunun adı da A Thief’s End olduğu için oyuncu kendini kötü sona hazırlıyor. Ama beklenmedik bir şekilde hikaye mutlu sonla bitiyor. Oyunun adının aslında Nathan’ın sonuna değil soyguncu Nathan’ın sonuna gönderme olduğunu anlıyoruz. Çünkü karakterimiz ailesinin ve işinin başına geri dönüyor. Oyunun önsözü gibi, kapanış sahneleri de izlemeye doyamayacağınız cinsten. Uncharted 4: A Thief’s End bittiğinde bir oyun oynamış gibi değil bir aksiyon filminden çıkmış gibi ya da bir romanı soluksuz bitirmiş gibi hissediyorsunuz.